زمانها و مکانهای پناه بردن به خدا و فضل این عمل

1-    هنگام قرآن خواندن:
خداوند می‏فرماید: (فإذا قرأت القرآن فاستعذ بالله من الشیطان الرجیم) (نحل/98).
(ای رسول ما چون خواهی تلاوت قرآن کنی اول از شر وسوسه شیطان رانده شده به خدا پناه ببر). یعنی در آغاز قرآن خواندن باید گفته شود: (أعوذ بالله من الشیطان الرجیم).
2-    در نماز قبل از خواندن سوره فاتحه:
پیامبر (ص) در نماز تهجد – نماز شب – می‏فرمود: (أعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم من همزه و نفخه و نفثه)  (به خداوند شنوای دانا از شر شیطان رانده شده و از شر جنئن، خودبزرگ بینی و اشعار شیطانی، پناه می‏برم). و یا می‏توان گفت: (أعوذ بالله من الشیطان الرجیم).
3-    هنگام خشم و عصبانیت:
از سلیمان بن صدر (رضی الله عنه) روایت است که: (دو نفر در حضور پیامبر (ص) با هم به مجادله و جنگ و جدال پرداختند و ما نیز در حضور پیامبر (ص) نشسته بودیم، یکی از آنها به دیگری فحش و ناسزا گفت و از دست او عصبانی شد و صورتش به رنگ سرخی گرایید. پیامبر (ص) فرمودند: من گفته‏ای را می‏دانم که اگر آن شخص عصبانی آن را بگوید، از دست این خشم و عصبانیت نجات پیدا می‏کند و آرام می‏گیرد. و آن گفته: (أعوذ بالله من الشیطان الرجیم) است).
4-    هنگام رفتن برای قضای حاجت:
از انس (رضی الله عنه) روایت است که: پیامبر (ص) هرگاه که می‏خواست به دستشویی برود، می‏فرمود: (اللهم أعوذ بک من الخبث و الخبائث) (خدایا از شر شیطان نر و ماده به تو پناه می‏آورم).
5-    هنگام پارس کردن سگ و شنیدن صدای خران:
پیامبر (ص) می فرماید: (إذا سمعتم نباح الکلب و نهیق الحمیر باللیل، فتعوذوا بالله من الشیطان الرجیم فإنهن یرین ما لا ترون) (اگر در شب صدای پارس سگها و خران را شنیدید، از شر شیطان رانده شده به خداوند بزرگ پناه ببرید، چون آنها در آن لحظه شیطان را می‏بینند در حالی که شما نمی‏بینید).
6-    هنگام ترس و بی‏خوابی:
پیامبر (ص) اصحابش (رضی الله عنه) را یاد می‏داد که در این موقع بگویند: (أعوذ بکلمات الله التامة من غضبه و عقابه و شر عباده و من همزات الشیاطین و إن یحضرون)  (به وسیله کلمات پر محتوا و پر معنایش از خشم و عصبانیت خداوند بزرگ و ار شر و بدی بندگانش و از دیوانگی، بدی و وسوسه های شیاطین، هنگامی که پیش می‏آیند، به خداوند متعال پناه می‏برم).
7-    هنگام رقیه کردن:
پیامبر (ص)، حسن و حسین را در آغوش می‏گرفت و می‏رفت: (أعیذکما بکلمات الله التامة من کل شیطان وهامة و من کل عین لامة) (شما را به وسیله کلمات پر معنا و پر محتوی از شر همه شیاطین و صاحب ضرری و چشم زخم کنندگان به خداوند بزرگ پناه می‏دهم).
8-    هنگام داخل شدن به مسجد:
پیامبر (ص) هنگامی که داخل مسجد می‏شد، می‏فرمود: (أعوذ بالله العظیم و بوجهه الکریم و سلطانه القدیم من الشیطان الرجیم) (به خداوند بزرگ و متعال و به روی پاک و بی گرد و غبارش و به حاکمیت قدیمی که از اول داشته و تا آخر دارد پناه می‏برم از شر شیطان رانده و نفرین شده).
بعد از آن پیامبر (ص) فرمودند: (هر موقع انسان این جمله را بگوید، شیطان با خود می گوید: این بنده خدا دیگر از دست من فرار کرد و به طولانی امروز از من دور شد).
معنای پناه بردن به خدا (استعاذه)
(أعوذ بالله من الشیطان الرجیم) یعنی: پناه می‏برم به خداوند بزرگ و متعال از شر ضررهای دینی و دنیایی شیطان رانده شده و از شر اغراقاتی که ممکن است در من نسبت به راه راست بوجود آورد و از شر وسوسه‏هایش که احتمال دارد را بر انجام آنچه که از آن منع شده‏ام تحریک نماید. زیرا غیر از خداوند هیچ چیزی شیطان را از انسان دور نمی‏کند، به همین دلیل خداوند به انسان دستور داده تا از شر شیطان جنی و انسی به خدا پناه ببرد. زیرا شیاطین جنی، هیچ رشوه‏ای قبول نمی‏کنند و بدترین طبائع و سرشتها را دارند و تنها خالق آنها می‏تواند تو را از شر آنها نجات دهد.
کلمه (الشیطن) در عربی از (شطن) به معنای دور شدن و منصرف شدن، مشتق شده است و شیطان هم از خطرات خلقت دور شده و از تمام حدود خیر و نیکی فاصله گرفته است.
سیبویه می‏گوید: اعراب می‏گویند (تشیطن فلان) یعنی، کسی که کاری را انجام دهد و آن کار شبیه کار شیاطین باشد، و کلمه (الشیطان) از دور افتادن از راستی مشتق شده است و به همین دلیل به هر کسی که از سرشت و خلق و خوی انسانی دور شود و دچار انحراف گردد، شیطان گفته می‏شود، به اجنه و حیوانات نیز اگر دچار تمرد و سرکشی شوند، شیطان گفته می‏شود.
خداوند می‏فرماید: (و کذلک جعلنا لکل نبی عدّوا شیاطین الإنس و الجن یوحی بعضهم إلی بعض زخرف القول غرورا و لو شاء ربک ما فعلوه فذرهم و ما یفترون) (انعام/112).
(و به همین شیوه برای هر پیامبری از شیاطین انس و جن دشمنی قرار دادیم که آنها برخی با برخی دیگر سخنان آراسته و فریبنده اظهار می‏کنند و اگر خدا می‏خواست نمی‏توانستند چنین کنند، پس اینها را با دروغشان وا گذار).