Search This Blog

السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته ډېرخوشحال شوم چی تاسی هډاوال ويب ګورۍ الله دی اجرونه درکړي هډاوال ويب پیغام لسانی اوژبنيز او قومي تعصب د بربادۍ لاره ده


اَلسَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَا تُهُ




اللهم لك الحمد حتى ترضى و لك الحمد إذا رضيت و لك الحمد بعد الرضى



لاندې لینک مو زموږ دفیسبوک پاڼې ته رسولی شي

هډه وال وېب

https://www.facebook.com/hadawal.org


د عربی ژبی زده کړه arabic language learning

https://www.facebook.com/arabic.anguage.learning

Thursday, January 13, 2011

ابوسفيان د تؤون د تجديد هخگه كوي


ابوسفيان د تؤون د تجديد هخگه كوي

دوهمه حصه

قريشو چيگ خگه وكؤل هغه له تؤون نه خگركگنده خلاف ورزي، لوى غدر او خيانت وْ، دديگ خيانت لپاره ييگ هيخگ دليل او بهانه نه درلوده. همدا وه چيگ هغويگ هم أير ژر پخپل غدر پوه شول. د وضعيگ نزاكت ييگ درك كؤ، مشورتي شورى ييگ راوبلله. غونأې فيصله وكؤه چيگ ابو سفيان مدينيگ ته لاؤ شي او هلته له رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) سره تؤون نوى او تجديد كؤي.
رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) له مخكيگ نه خپلو اصحابو (رضي الله عنهم) ته ويلي وو چيگ قريش به له خپل غدر او خيانت نه وروسته خگه أول اقدام كوي؟ هغه (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) فرمايلي وو: ‏(‏كأنكم بأبي سفيان قد جاءكم ليشد العَقْدَ، ويزيد في المدة‏)‏‏.‏ كيداى شي ابو سفيان د تؤون د نوي كيدو او مودې د تمديد لپاره درته راشي. ابو سفيان د قريشو د فيصليگ مطابق روان شو، په عسفان سيمه كيگ له بديل بن ورقاء سره مخ شو چيگ له مدينيگ نه مكيگ ته روان وْ. كگمان ييگ وكؤ لكه چيگ رسول (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) ته ورغلى، نو ورته وييگ ويل:  بديله! له كوم حگاى نه راغلې ؟ هغه ورته وويل: له خزاعه سره پديگ دره او ديگ ساحل كيگ وكگرزيدم. ابو سفيان ورته وويل: د محمد (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) حضورته نه وې ورغلىْ؟ ده ورته وويل: نه. بديل چيگ مكيگ ته لاؤ ابو سفيان وويل: كه مدينيگ ته تللى وي نو اوشگيگ ته به ييگ (نوى) يعنيگ د خرما د دانو كنجاؤه وركؤې وي، لاؤ او د بديل د اوښې حگاى ييگ وكوت، پچه ييگ راوخيستله او ماته ييگ كؤه وييگ ليدل چيگ د خرماوو د دانو اثار پكيگ شته، دا ييگ چيگ وليده نو وييگ ويل قسم په خداى چيگ بديل د محمد (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) حضور ته ورغلى دى.
په هر حال ابوسفيان مدينيگ ته ورسيد، د خپليگ لور ام حبيبه (رضي الله عنها) كورته ورغى، هلته ييگ اراده وكؤه چيگ د رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) په فرش كيني، خو ام حبيبه (رضي الله عنها) هغه فرش ورنه تگول كؤ. ده ورته وويل: لورې! دا فرش ديگ زما لپاره مناسب و نه باله، او كه ديگ زه دديگ وؤ ونه بللم چيگ وربانديگ كينم؟ ديگ وفرمايل: دا د رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) فرش دى، ته  مشرك ييگ او دديگ وؤ نه ييگ چيگ وربانديگ كينې. ده ورته وويل: قسم په خداى چيگ له ما نه وروسته په شر او بدة اخته شوې ييگ. بيا ابوسفيان ووت او د رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) حضور ته ورغى، خبريگ ييگ ورته وكؤې، خو رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) هيخگ حگواب ورنكؤ. ورپسيگ ابوبكر (رضي الله عنه) ته ورغى هغه ته ييگ وويل چيگ رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) ته ييگ شفاعت وكؤي. ابوبكر (رضي الله عنه) د نه حگواب وركؤ. بيا عمر (رضي الله عنه) ته ورغى، او همدا غوشگتنه ييگ ورنه وكؤه. هغه ورته وويل: زه به رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) ته ستاسيگ شفاعت كوم؟ قسم په خداى كه له وؤو لركگيو پرته بل هيخگ ونلرم هم له تاسيگ سره به جهاد كوم. بيا د علي (رضي الله عنه) كره ورغى، هلته فاطمه (رضي الله عنها) هم وه، حسن (رضي الله عنه) وؤوكى وْ او د دوى په غيإ كيگ لوبيده. ابو سفيان وويل: يا علي (رضي الله عنه)! ته له نورو نه  د نسب او خپلوة له پلوه أير را نژديگ ييگ، زه د يوه ضرورت پخاطر راغلى يم، نه غواؤم تش لاس او نامراده بيرته ستون شم، هيله ده رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) ته زما شفاعت وكؤيگ! ده ورته وويل: افسوس ستا په حال ايگ ابو سفيانه! رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) اوس داسيگ فيصله كؤيده، چيگ مونإ نه شو كولى پديگ رابطه خبريگ ورسره وكؤو. ابو سفيان د فاطمې (رضي الله عنها) لوري ته وكتل او ورته وييگ ويل: كيداى شي چيگ خپل زوى حسن ته امر وكؤې چيگ هغه د خلكو په مينحگ كيگ مونإ ته د پناه راكولو غإ وكؤي، هغه به پديگ سره تر پايه د عربانو سردار وي؟ فاطمي (رضي الله عنها) وويل: زما زوى اوس پديگ موقف كيگ ندى چيگ چا ته پناه وركؤي، هغه به خگوك وي چيگ د رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) په حضور كيگ چا ته پناه وركؤاى شي ؟! يعنيگ هيخگوك د هغه د اراديگ خلاف چا ته پناه نه وركوي.
دديگ خبرو په اوريدو سره د ابو سفيان په ستركگو تياره شوه، علي (رضي الله عنه) ته ييگ په أيره مايوسة، ناهيلة او خفكگان كيگ وويل: فكر كوم چيگ حالات أير رابانديگ تنكگ شول، مشكل زيات شو، اوس مشوره راكؤه خگه وكؤم؟علي (رضي الله عنه) ورته وويل: زما په فكر خو هيخگ چاره نه ده درته پاتيگ، خو خگرنكگه چيگ ته د بني كنانه مشر ييگ، نو لاؤ شه د خلكو په مينحگ كيگ پناه وغواؤه، او بيا لاؤ شه خپل كور ته ستون شه. ابو سفيان وويل: دا به ميگ خگه په درد وخوري؟ علي (رضي الله عنه) وويل: فكر نه كوم چيگ كگتگه درته ولري، خو بله چاره نشته. همدا وه چيگ ابو سفيان جومات ته لاؤ، هلته ودريد وييگ ويل: ايگ خلكو! ما تاسيگ ته پناه راوؤې ده، دا خبره ييگ وكؤه لاؤ او پخپل اوشگ سپور شو. هلته چيگ قريشو ته ورسيد هغوى ورته وويل: خگه ديگ راوؤي؟ ده وويل: لاؤم له محمد (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) سره ميگ خبريگ وكؤې، خو هغه هيخگ حگواب را نكؤ، بيا ابوبكر ته ورغلم له هغه نه ميگ هم خير و نه ليد. بيا عمر  ته ورغلم د هغه موقف خو أير تند وْ، بيا علي (رضي الله عنه) ته ورغلم هغه ميگ له تگولو نه نرم وموند، بيا ييگ خگه مشوره راكؤه هغه ميگ عملي كؤه، خو نه پوهيإم چيگ خگه كگتگه به ولري او كه نه؟ دوى ورته وويل: د خگه مشوره ييگ دركؤه؟ ده وويل: راته وييگ ويل چيگ د خلكو په وؤانديگ پناه غوشگتنه اعلان كؤم،  ما همداسيگ وكؤل. دوى وويل: اّيا محمد (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) ستا پناه قبوله كؤه؟ ده وويل: نه. دوى ورته وويل: علي (رضي الله عنه) خو ملنأيگ دربانديگ وهليگ دي. ده وويل نه: بله هيخگ چاره نه وه، همدا يوازينة لاره او چاره وه.

د جكگؤيگ تياري

د طبراني د روايت په اساس مخكيگ لدينه چيگ رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) ته د قريشو له خوا د تؤون د ماتيدو خبر راشي، رسول (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) عائشې (رضي الله عنها) ته امر كؤى وْ چيگ د سفر تياري ونيسي او سامان ييگ ورته برابر كؤي، هيخگوك هم نه وو خبر. ابوبكر (رضي الله عنه) يوه ورحگ د عائشه (رضي الله عنها) كورته ورغى ورته وييگ ويل دا خگه سامان دى تيار كؤى زما لوريگ! ديگ ورته وويل: و الله كه خبره يم. ابوبكر وويل: " دا وخت خو له روميانو سره د جكگؤيگ هم ندى، نه پوهيإم رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) كوميگ خوا ته حگي؟ عائشې وويل: زه هم نه يم خبره. له همديگ نه دريگ ورحگيگ وروسته سهار عمرو بن سالم خزاعي له 40 سپرو كسانو سره راورسيد، او هغه مخكيگ تير شوي اشعار ييگ وويل. همدلته خلك پوه شول چيگ قريشو عهدمات كؤيدى، په عمرو پسيگ بديل بيا ابو سفيان راغى، نو اصحاب پوه شول، رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) د تيارۍ امر ورته وكؤ، او پدې يې خبر کړل چيگ د مكيگ په لور روانيإي. رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) دا دعا هم وكؤه: ‏(‏اللّهم خذ العيون والأخبار عن قريش حتى نبغتها في بلادها‏)‏‏.‏ ايگ ربه! ته د قريشو ستركگيگ پتگيگ كؤيگ، جاسوسان ييگ غافل كؤې تر هغيگ پوريگ خبر مه وركويگ تر خگو مونإ  ناڅاپي بريد وربانديگ وكؤو.
دديگ لپاره چيگ خبر ييگ پتگ ساتلى وي رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) د 8 هگ كال د روژيگ په لومؤۍنيتگه د ابو قتاده بن ربعي په مشرة يو اّته كسيز كگروپ د اضم دريگ ته واستاوه. دغه سيمه له مدينيگ نه 36 ميله ليريگ د ذي خشب او ذي مروه تر مينحگ پرته وه. دا ددې لپاره تر خگو خلك داسيگ كگمان وكؤي چيگ رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) ديگ خوا ته حركت كوي. دا كگروپ لاؤ تر تگاكل شوي  نقطې پوريگ ورسيد او هملته  مكيگ ته د رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) له تكگ نه خبر شول، او مكيگ ته ورپسيگ ورغلل. دا كگروپ له عامر بن اضبط سره مخامخ شو، هغه د مسلمانة سلام وربانديگ واچاوه، خو محلم بن جثامه چيگ له پخوا نه ييگ خگه ستونزه ورسره درلوده هغه وواژه  اوشگ او سامان ييگ ورنه واخيستل، همغه وه چيگ الله تعالى دا اّيت را نازل كؤ: (ولا تقولوا لمن القى اليكم السلام لست مومنا)) الايه.   [مه وايئ هغه چاته چې سلام يې درباندې واچاوه چې مومن نه يې] بيا ييگ محلم د رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) حضورته وؤانديگ كؤ چيگ مغفرت ورته وغواړي، خو كله چيگ د رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) په وؤانديگ ودريد، رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) وفرمايل: خدايه! محلم مه بښې! بشگنه مه ورته كوې! دا دعا ييگ دريگ حگله تكرار كؤه. محلم ورنه روان شو او اوښکې ييگ په خگادر يا كميس پاكولې. ابن اسحاق وايي: د محلم قوم كگمان كوي چيگ وروسته رسول (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) مغفرت ورته وغوشگت. (زاد المعاد 2/ 150 ابن هشام 2/ 626 تر 628).
 پديگ وخت كيگ حاطب بن ابي بلتعه يو ليك وليكه قريشو ته ييگ د رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) د تيارة او اراديگ په هكله خبر پكيگ ليكلى و،ْ يويگ شگحگيگ ته ييگ وركؤ تر خگو د اجرت په بدل كيگ ييگ قريشو ته ورسوي. نوموؤې شگحگيگ دغه ليك پخپلو كوخگيو كيگ پتگ كؤ او روانه شوه.
رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) ته غيبي خبر وركؤ شو چيگ حاطب ليك ليإلى دى، فوراً ييگ علي او مقداد(رضي الله عنهما) ته وظيفه وركؤه چيگ پديگ شگحگيگ پسيگ ورشي، امر ييگ ورته وكؤ : (‏انطلقوا حتى تأتوا رَوْضَةَ خَاخ، فإن بها ظعينة معها كتاب إلى قريش‏)‏. لاؤ شىْ د روضه خاخ سيمې ته ورشىْ هلته يوه مسافره ده او ورسره د قريشو لپاره يو ليك دى. هغوى په أيره بيؤه ورپسيگ ورغلل، اّسونه ييگ حگغلول چيگ په هماغه حگاى كيگ ييگ همغه شگحگه وليده، ورته وييگ ويل: له تا سره يو ليك دى؟ ديگ ورته وويل: نه، له ماسره ليك نشته. دوى ييگ بار تلاشي كؤ،  خو ليك په لاس ور نه غى.
علي (رضي الله عنه) ورته وويل: په خداى قسم رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) دروغ نه وايي، مونإ هم دروغ نه وايو، يا به ليك راكوې او يا به دې جامې هم تلاشي كوو لوخگوو به ديگ!! شگحگيگ چيگ دا حالت او جديت وليد، نو وييگ ويل: لإ اخوا شىْ، هغوى بلي خوا ته لاؤل، ديگ خپليگ كوخگة خلاصيگ كؤې،ليك ييگ ورنه راويوست او دوى ته ييگ وركؤ. هغوى بيا رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) ته راوؤ. پديگ ليك كيگ داسيگ ليكل شوي و: د حاطب بن ابي بلتعه له خوا قريشو! ته وروسته پكيگ ليكل شوي و چيگ رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) ستاسيگ په لور دروانيإي، خبر اوسىْ. رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) حاطب راوغوشگت ورته وييگ ويل چيگ دا وليگ؟ ده وويل: يا رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم)! حوصله وكؤه، زه مسلمان يم، نه مرتد شوى يم او نه ميگ دين بدل كؤى دى، خگرنكگه چيگ زه قريشي نه يم، خو ورسره تؤلى يم، زما اولادونه او كورنة هلته له دوى سره دي، ورسره داسيگ اؤيكې او خپلوي هم نلرم چيگ زما د اولادونو حمايت وكؤي، د نورو اصحابو خو هلته خپلوان شته چيگ دفاع ورنه وكؤي، په همديگ خاطر ما وغوشگتل چيگ د دوى داسيگ ملاتؤ حاصل كؤم چيگ زما د اهل او اولاد ساتنه وكؤي. عمر (رضي الله عنه) وويل: يا رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم)! اجازه راكؤه چيگ سر ييگ غوخگ كؤم، ده له الله او رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) سره خيانت كؤيدى، دا منافق شويدى. رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) وفرمايل: ‏(‏إنه قد شهد بدراً، وما يدريك يا عمر لعل الله قد اطلع على أهل بدر فقال‏:‏ اعملوا ما شئتم فقد غفرت لكم‏)‏.  نه ييگ خبر چيگ حاطب په بدر غزا كيگ برخه اخيستې ده، او نه ييگ خبر اې عمره! چيگ الله تعالى د بدر تگولو غازيانو ته  خبر وركؤيدى فرمايلي يې دي: هر خگه چيگ كوئ وييگ كؤئ، ما (الله تعالى) عفوه درته كؤې ده. دديگ فرمودې په اوريدو سره د عمر (رضي الله عنه) له ستركگو اوشگكيگ روانې شويگ، او وييگ ويل الله او رسول شگه پوهيإي[1].
پديگ ترتيب سره الله تعالى د مسلمانانو راز پتگ وساته، د قريشو غوإونه كانگه او ستركگيگ ييگ پتگيگ شوي،گ جاوسوسان تگول غافل شول او د رسول الله (صلى الله عليه و اله و صحبه و سلم) د جنكگي تيارۍ په هكله هيخگ خبر نه شول.



جارې......
انتباه اوخبردارې 

د چاپ ټول حقوق محفوظ دي خالدمنصورهداوال سره

No comments:

Post a Comment

السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته

ښه انسان د ښو اعمالو په وجه پېژندلې شې کنه ښې خبرې خو بد خلک هم کوې


لوستونکودفائدې لپاره تاسوهم خپل ملګروسره معلومات نظراو تجربه شریک کړئ


خپل نوم ، ايمل ادرس ، عنوان ، د اوسيدو ځای او خپله پوښتنه وليکئ


طریقه د کمنټ
Name
URL

لیکل لازمی نه دې اختیارې دې فقط خپل نوم وا لیکا URL


اویا
Anonymous
کلیک کړې
سائیٹ پر آنے والے معزز مہمانوں کو خوش آمدید.



بحث عن:

البرامج التالية لتصفح أفضل

This Programs for better View

لوستونکودفائدې لپاره تاسوهم خپل معلومات نظراو تجربه شریک کړئ


که غواړۍ چی ستاسو مقالي، شعرونه او پيغامونه په هډاوال ويب کې د پښتو ژبی مينه والوته وړاندی شي نو د بريښنا ليک له لياري ېي مونږ ته راواستوۍ
اوس تاسوعربی: پشتو :اردو:مضمون او لیکنی راستولئی شی

زمونږ د بريښناليک پته په ﻻندی ډول ده:ـ

hadawal.org@gmail.com

Contact Form

Name

Email *

Message *

د هډه وال وېب , میلمانه

Online User