كه زريع پيچكاري به داخل بدن ادوي وياخون رسانيده ميشود مفاسد روزه نمي باشد

 

حكم پيچكاري وسيروم وخون كه

به وجود توسط اسباب خاص داده ميشود

 

توسط پيچيكاري كدام اشياي كه داخل ميشود او عموما زريع رگ هابدل معده يا دماغ ميرسد  واين راه اصلي رسيدن او نيست كه فقهاوآن را منفز ميگويند نظا ئر مختلف كتب فقهي كه مطالع شود چنين صورت ها نقض كنند روزه گشتانه نشود ه مثلا زخم هادوقسم است كه در اودوا  انداخت شود فقهائ انرا نقض كننده روزه ميگويند يك امه ديگر جائفه امه آن زخم سري است كه بزير دماغ رسيده است وزريعه دماغ آنجا ميرسد جائفه آن زخم شكم است كه به معده رسيده است وزريع آن دوابه شكم ميرسد گويا كه به اين طريق اين زخم مستقيما راه رسيدن ادوي به دماغ ومعده پيدامكند ازين جهت ادوي انداختن ناقض روزه ميباشد ودر اقسام زخم هاي ديگر انداختن ادوي روزه را نقض نميكند حالانكه هرادوي كه به جسم داخل ميشو دبه شكل بالواسط بمعده ودماغ ميرسد ليكن روزه همراهش نقض نميشود. 

ولوداوى جائفة او امةً بدواءٍ فوصل الى جوفه او دماغه افطر عند ابيحنيفة والذي يصل هو الرطب)۱(

اگر زخم داخل شكم ودماغ زريعه ادويه علاج شود واين داروبه شكم ودماغ اوبرسد نزد امام ابوحنيف روزه نقض ميشود وادوي ديكه به داخل رسيده ميشود نزميباشد

۲ -   اگردر داخل فرج زنانه چيزي نهاده شود روزه نقض ميشود زيراكه در زنانه يكراه فطري منفذ موجود است كه به شكم ميرسد اگر در ذكر مرد چيزي اناخت شود روزه  بخا طر نقض نميشود كه بين معده واين نل ران مستقيم نيست بلكه در بين اين مثانه است كدام جائيكه بول شاش چكچك مى ايد وجمع ميشود.

اذا قطر فى احليله لايفسد صومه عند ابى حنيفة ومحمد وفى الاقطار فى اقبال النساء يفسد بلا خلاف وهو الصحيح)۲(

اگر درذكر مردان چيزي چكا نده شود نزد امام ابوحنيفه دح وامام محمد روزه نقض نميشود ودر چكاندن ادوي درفرج زنانه روزه فاسد ميشود بدون خلاف واين صحيح ميباشد

۳ -   وچيزها ئيكه ازراه گوش بيني دبر شرمگاپشت سر بمعده يا دماغ ميرسد فقهائ بخاطر ان را مفسد گفت كه به شكل فطري اين راه ها طوراست كه به اين زرعيه اشياي نوشدن وخوردن وادويه اين جاميرسد علامه كاشاني رح ميفرمايد.

ما وصل الى الجوف او الدماغ من المخارق الاصلية كالانف والاذن والدبربان استعط اواحتقن اواقطر فى اذنه فوصل الجوف او الدماغ)۱(

ان چيزها ناقضي روزه ميباشد كه به شكم ازسوراخ هاى فطرى مثلاًذريعه بينى گوش دبرميرسد مثلاً ذريعه بينى دورارا بالاكش كند ويا حقنه كند يا درگوش چيز بچكد وبه دماغ وشكم برسد بعضي علما ئبه شكل نظري واضح اين سخن راپيش ميكند كه در گزيدن مار ذكر فساد روزه پيدانه  ميشود حالانكه زهر او در تمام جسم منتشر ميشود

وجه اش اينست كه اين ازراه فطري منفذ داخل نميشود به فكر اين عاجزاين استدلال قوي نيست عين ممكن است كه وجه عدم فساد روزه اين باشد كه زهر اصلاح نه بلكه فساد زياد جسم را ميكنند ليكن از مثال هاي فقهي معلوم ميشود كه از راه دهن هرچيزيكه به معده برسد روزه رانقض ميكنند برابراست كه اصلاح بدن را ميكند يانه ليكن برعلاوه ازين آن چيزها روزه را نقض ميكنند كه در اواصلاح بدن ميباشد طوريكه صاحب هدايه ادويه را كه در گوش انداخت شود ناقض روزه ميداند ولي اگر آب اناخت شود روزه را فاسدنميداند)۲(.

حاصل اينست كه زريع پيچكاري به داخل بدن ادوي وياخون رسانيده ميشود مفاسد روزه نمي باشد پس هر وقتيكه گلوكوز چيزي هست كه زريع رگ ها به دماغ ويا معده بيدون راه فطرى رسانيده ميشود همرا هش روزه فاسد نميشود 

والله اعلم .