فرضهای وضو:سنتهای وضو:مکروهات وضو:شکننده های وضو

فرضهای وضو

      خداوند(ج) در قرآنکريم می فرمايد: يا أيّها الّذين آمنوا اذا قُمتُم اِلَی الصٌلواة فاغسِلُوا وُجُوهَکُم وَ اَيدِيَکُم اِلَی المَرَافِقِ وَ امسَحُوا بِرُؤسِکُم وَ اَرجُلَکُم اِلَی الکَعبَينِ. ( ای کسانيکه ايمان آورده ايد هرگاه به نماز بر ميخيزيد، پس بشوييد روی خود را، و دستهای خود را تا آرنج، و مسح کنيد بر سرهای خود و ـ بشويدـ پای های خود را تا شتالنگ ـ يعنی بجلک ـ)

     

      بنا براين فرمودهء پروردگار فرضها در وضو چهار است:

      اول ـ شستن روی.  دوم ـ شستن دستها تا به آرنج.   سوم ـ مسح کردن  چهارم حصهء سر.  چهارم ـ  شستن پای ها تا به شتالنگ يا بجلک.

سنتهای وضو

      در وضو ده (10)سنت است:

      اول ـ بسم الله الرّحمن الرّحيم گفتن. دوم ـ شستن دست تا بند دست .   سوم ـ استنجا کردن چهارم ـ مسواک کردن دهن. پنجم ـ شستن دهن يا مضمضه. ششم ـ شستن بينی يا استنشاق. هفتم ـ شستن هر يک ازين اعضا سه بار.  هشتم ـ مسح کردن گوش. نهم ـ  خلال کردن انگشتان پای.  دهم ـ خلال کردن ريش.

مستحبات وضو

     در وضو شش مستحب است:

     اول ـ نيت کردن وضو.   دوم ـ پی در پی شستن اعضا، يعنی هر عضو  ياد شده را بايد بعد از ديگری متصل بشويی و نگذاری که يک عضو خشک شود و بعد ديگری را بشويی.  سوم ـ مسح کردن همهء سر . چهارم ـ ترتيب در وضو، يعنی به همان ترتيب که در قرآنکريم ذکر شده است.  پنجم: شروع کردن از راست. ششم ـ مسح کردن گردن.

مکروهات وضو ( يعنی اعمال که وضو را مکروه ميسازد)

       اول ـ آب در دهان  و در بينی کردن بادست چپ. دوم ـ آب را بر روی خود سخت زدن. سوم ـ بسوی عورت خود ديدن. چهارم ـ بينی خود را در آب تکاندن، يعنی در آب جاری يا جای که آب حوض باشد. پنجم ـ در وقت استنجا حرف زدن. ششم ـ بينی را بدست راست تکاندن.

شکننده های وضو

       اول ـ خارج شدن چيزی از پيش يا پس. دوم ـ بر آمدن چرک و خون از بدن، ولو از زخم هم باشد.  سوم ـ استفراق کردن به پری دهن. يعنی اگر بسيار اندک استفراق کند وضو نميشکند. چهارم ـ خواب کردن بر پهلو يا بر چيزی تکيه کرده. پنجم ـ خنديدن به صدای بلند در داخل نماز. هفتم ـ بي هوش شدن.  هشتم ـ ديوانگی. نهم ـ مستی. دهم ـ داخل شدن ذکر مرد در فرج زن، ولو اندک هم باشد.